Iedereen met vakantie, wij dus ook.

Bij Cymer is de uittocht der ITA's begonnen. Voor bijna alle collega's die min of meer tegelijk met Rob bij Cymer zijn begonnen, zit de contractduur erop. Ofwel: ze genieten nog van een paar weken vakantie alvorens weer naar Nederland terug te verhuizen. Het zal zeker wennen worden op en buiten het werk zonder hun, maar wij genieten nog even verder van de zon. En er is zon genoeg in de VS! Omdat we het in San Diego wat koud begonnen te vinden (28 graden), hadden we besloten om net als de huiswaartskerenden (mooi scrabble woord) op een andere plek van de zon te gaan genieten.

Veel woorden om te schrijven dat we weer op vakantie zijn geweest. Werd ook weer tijd, de laatse vakantie was ergens in mei... Dit keer zijn we naar Washington DC geweest. Nooit geweten dat deze stad in de tropen ligt. Met temperaturen van ruim 30 graden en een luchtvochtigheid van ruim 1000% was het zweten geblazen.

Afgelopen vrijdag vertrok ons vliegtuig om 8:50 voor een directe vlucht van San Diego naar Ronald Reagan National Airport in Washington DC. Om 16:40 locale tijd stonden we aan de oostkust van de VS. Een korte rit met de metro en een kleine wandeling later, waren we bij ons hotel: the Henley Park. Een klein romantisch hotel in de buurt van downtown Washington DC.

In het vliegtuig hadden we van de passagier naast ons de tip gekregen om ook een keer bij The Ebbitt Grill te gaan eten. Aangezien dit restaurant vlakbij ons hotel en The White House ligt zijn we er meteen maar de eerste avond gaan eten. Daarna zijn we begonnen aan onze eerste wandeling door Washington DC.


Als eerste een stop bij The White House (de president heeft niet open gedaan...).

Vervolgens via het Washington Monument (dat geheel in de steigers stond om de schade veroorzaakt tijdens een aardbeving te herstellen) naar The World War II Monument.

Bij dit monument valt al op dat de Amerikanen veel aandacht besteden aan hun monumenten. Alles ziet er prachtig uit en is zeer ruim opgezet. Nadeel is wel dat dit veel lopen betekent (en het is al zo warm...). Vanuit het WWII monument, lopen we naar het Lincoln Memorial (bekend van onder andere de remake van The Planet of the Apes). Ook dit monument is gigantisch (wat ook verklaart waarom dit monument al zichtbaar is vanaf WWII, want het lopen er naar toe kost toch nog 20 minuten).

Binnen in het monument het bekende, maar daarom niet minder indrukwekkende beeld, van Lincoln. Met 19ft een gigantisch beeld, maar nog altijd kleiner dan The Freedom Statue (19ft6'') dat op de top van het capitool staat (er is blijkbaar een wet die verbiedt dat in Washington DC een beeld groter is dan The Freedom Statue; je leert wat tijdens een verblijf in Washington).

Vanaf het monument een mooi uitzicht over The National Mall (met aan het uiteinde het capitool).

the reflecting pool doet zijn naam eer aan

Vervolgens lopen we via het Einstein Memorial terug naar het hotel.

gesmolten in de zon?

Genoeg gewandeld voor een dag. Voor morgen maar eens kijken hoe we de rest van de momumenten gaan bezichtigen, want een ding is inmiddels al wel duidelijk: lopend alles bezichtigen is onmogelijk.