Miramar Air Show

Vandaag zijn we naar de Mira Mar Airshow geweest. Het was mooi weer dus wij erop uit (het was inderdaad alwéér mooi weer, je zou bijna denken dat de zon hier altijd schijnt). De airshow vond plaats op het terrein van de Amerikaanse marine die hier in San Diego ook is gevestigd en wordt gehouden als eerbetoon aan de rol van San Diego binnen de ontwikkeling van de luchtvaart. Het rijden naar de parkeerplaats van het gebeuren duurde ongeveer 10 minuten, het lopen in de hete zon duurde ongeveer 20 minuten. Uiteraard waren wij niet voorbereid en hadden we geen water bij ons. Voordat we tot het terrein werden toegelaten werd nog even de handtas van Sandra gecontroleerd en werden wijzelf ook nog even op verboden wapens gecontroleerd. Uiteraard werd er niets gevonden en dus konden we doorlopen en een groet brengen aan de Amerikaanse vlag (niet verplicht uiteraard).

Op het terrein hadden we een flesje water snel gescoord. Je moest er wel een proefrit in een Ford Focus voor maken, maar dan was het water gekoeld én gratis. Lekker Hollands weer. De proefrit was een soort van behendigheidstest. Snel een route afleggen en zo goed mogelijk over de gemarkeerde vlakken rijden voor maximale punten. Rob haalde 32 van de 40 punten in 44 seconden (50 seconden was de oma-tijd). Volgens de Ford-dealer was dit pretty good. Sandra beweerde dat hij als een slak over het parcour bewoog.

Verder bleek de air-show vooral een mooie tentoonstelling van al het moois dat alle Amerikaanse wethandhavende organisaties te bieden hebben. Alles wat je ooit in een film opgeblazen hebt zien worden stond er. Maar dan wel nog helemaal picobello in orde.

Uiteraard vloog er regelmatig een straaljager over onze hoofden heen, het blijft een air-show. Veel lawaai en toch wel mooi om eens te zien. Vooral het op de plaats laten draaien van het pronkstuk van de US Marines en het verticaal laten landen van deze F-zoveel maakte indruk.

Op de (hete) weg terug bleek nog maar eens hoe goed de piloten in formatie konden vliegen. Zag er daadwerkelijk schitterend uit.

Morgen is er ook nog de 'wall of fire', maar die laten wij lekker aan ons voorbij gaan. Om nog eens door die hitte naar onze auto terug te moeten lopen vinden wij wel best.

Dutch Meetup Group

Afgelopen donderdag zijn we naar een bijeenkomst van de Dutch Meetup Group geweest. Dit is een groep waar je je bij aan kunt melden als je geïnteresseerd bent in het ontmoeten van andere Nederlanders in San Diego of als je Nederlands wilt leren praten of als je gewoon gezellige mensen wilt ontmoeten.

Vanuit Nederland had Sandra zich al aangemeld en afgelopen donderdag was er weer een bijeenkomst. De groep kwam bij elkaar in een café in La Jolla. Wij waren er om ongeveer negen uur 's avonds. Er bleken ongeveer 10 mensen te zijn, waarvan ongeveer de helft Nederlanders. Vol verbazing reageerden ze op het feit dat wij pas 9 dagen in San Diego waren. De meeste woonden er al iets langer (paar maanden, een jaar), maar allemaal woonden ze al wel véél langer in de US. Over één ding waren ze het echter wel allemaal eens: het weer was iets waar we zeker snel aan zouden wennen en bij terugkeer naar Nederland zouden gaan missen. Maar goed, om het nu al over terug gaan naar Nederland te hebben is wel erg snel.

In het café waar we zaten (Barfly) trad ook nog een band op. De zangeres van de band was getrouwd met een Nederlander, vandaar dat we in de Barfly hadden afgesproken. De band speelde goed, maar het geluid in de bar stond veel te hard. Het meeste hebben we dus vanaf het terras beluisterd.

Omstreeks kwart voor twaalf zijn we weer huiswaarts gereden. Met een goed gevoel. De volgende keer zijn we er zeker weer bij.

Ik zeg maar Zoo (dat is korter dan dierentuin)

We zijn gisteren naar de San Diego Zoo geweest! We hadden gehoord dat deze dierentuin ontzettend mooi moest zijn, en inderdaad: dat is ie ook. Gelegen in Balboa park op 10 auto-minuten van ons appartement ligt de groots opgezette dierentuin met veel ruimte voor de dieren en ontzettend veel verschillende dieren. Zelfs dieren die wij nog nooit in een dierentuin hadden gezien:

We zijn meteen maar lid geworden voor een heel jaar. Heeft onder andere als voordeel dat we ook onbeperkt naar de Beekse Bergen van San Diego mogen. Daarnaast hoeven wij lekker niet meer te betalen als we onze toekomstige gasten mee naar de dierentuin of het safari-park meenemen. We blijven Hollanders uiteindelijk.

Uiteindelijk hebben we ons een aantal uren uitstekend vermaakt met het kijken naar alle dieren. De zwemmende ijsbeer en de onder water lopende nijlpaarden willen we jullie niet onthouden.

Daarnaast nog een viertal andere mooie plaatjes:

De eerste keer

Gisteren hebben we het voor de eerste keer in San Diego gedaan. 's Morgens vroeg was het besluit snel genomen, vandaag was de dag. En het beviel uitstekend. Op aanraden van Erica zijn we naar de In and Out geweest voor een hamburger. Lekker lunchen op zijn Amerikaans. De hamburger was lekker en de service uitstekend. Rob had zijn hamburger besteld zonder kaas, maar mét uien. De kaas zat er inderdaad niet op, maar de uien ook niet. Gelukkig liep er ook buiten personeel rond (we zaten buiten, het was immers weer lekker weer). Is everything okay over here, moest dus met No worden beantwoord. Geen uien was niet wat er was besteld. Een paar minuten later, had Rob een nieuwe hamburger met geen kaas, geen tomaat en wel uien. Heerlijk.

's Avonds is Rob nog naar de bioscoop geweest. Een kleintje, slechts 20 zalen. De cola was ook klein. Smallest coke is toch een halve liter. De bioscoop beviel uitstekend. Goed geluid, digitaal beeld en een goede film. Check de trailer.

Afzien

Vandaag was onze eerste dag aan het zwembad. Afzien dus. Veel woorden hoeven we hier niet aan vuil te maken, de plaatjes zeggen genoeg.

Hoe heet de jacuzzi is weten we niet, maar heet was ie wel. Sandra vond het in ieder geval prima.

Verder is het voor Sandra nu wel afzien. Ze heeft erg last van haar rug. We verdenken de matras, maar zeker weten doen we dit nog niet. Mocht het de matras zijn, dan is de oplossing eenvoudig: omruilen. Tot die tijd moet ze het doen met een massage (professionele, dus niet van Rob) en anders wordt het gebruik maken van de Amerikaanse gezondheidszorg: op naar de fysio therapie. Maar dat is nog niet aan de orde.

Voor Rob viel het vandaag niet mee om een postkantoor te vinden. Via Wendy (onze navigatie) werd hij nogal omgeleid om uiteindelijk op een plek uit te komen waar hij geen postkantoor kon vinden. De 2e poging ging een stuk beter, de buurt was een stuk minder. Kaart op de bus gedaan ($0.98 en 1 tot 2 weken levertijd, terwijl de kaart eigenlijk vrijdag in Nederland moet zijn) en gevraagd hoe we ons juiste adres konden doorgeven. Dat bleek niet bij dit postkantoor te kunnen, maar moest bij een ander postkantoor (het postkantoor wat binnen onze postcode de post bezorgt). Daar had hij wel een nummer van, maar dat bleek afgesloten toen Rob dit nummer probeerde te bellen. Afzien dus.

Toch maar afsluiten met goed nieuws: de TV op onze slaapkamer is vandaag succesvol omgeruild voor een iets grotere versie (van 22inch naar 32inch, size matters!)

Ons echte nieuwe adres

De postcode van ons adres is anders dan de vergeet-mij-nietjes doen vermoeden (als je op ons afscheidsfeest bent geweest, weet je wat we bedoelen).

Ons echte nieuwe adres is:

Rob en Sandra
2560 Northside Drive, apartment 316
92108 San Diego, CA

De luchtvracht

Gisteren is de luchtvracht gearriveerd. In een vrachtwagen uit het jaar nul, werden de dozen gebracht. Luchtvracht klinkt heel wat, maar uiteindelijk ging het maar om 4 dozen. De zeevracht moet nog komen en die bevat véél meer dozen (en een mooie canvas).
   
Toen de dozen uitgepakt waren, hadden we in ieder geval een tafel vol met Nederlandse spulletjes en konden we onze koelkast ook een Hollands tintje geven (net zoals de kok).

Over het inrichten van een appartement

Ondertussen zijn we al weer een aantal dagen in San Diego en hebben de dagen tot nu toe weten te vullen met het doen van boodschappen en het doen van boodschappen. Waar koop je je levensmiddelen en wat heb je nodig om je appartement nog meer thuis te laten zijn.

Het kopen van levensmiddelen doen we bij een goede vriend van ons. De vaste klantenkaart hebben we ook al en nog even en we hebben onze vriend zo goed gesponsord dat hij ons zowaar $5,- gaat uitkeren. Hoe we aan dat geld gaan komen moeten we nog uitzoeken, maar geloof me: dat gaat ons lukken als spaarzame Hollanders.

Mocht je je afvragen wie nou die goede vriend van ons is:

Dan het inrichten van je appartement. Hoe maak je thuis nog meer thuis. Omdat we vlakbij de blauw-gele makkers van IKEA wonen, is dat een koud kunstje. Vloerkleed voor op het balkom, 14 lijstjes voor de foto's van familie en vrienden en natuurlijk een electrische BBQ. Liever natuurlijk met kolen gestookt, maar dat mag niet volgens de regels: BBQ'en mag, maar dan wel electrisch. Wel fijn dat er geen stopcontact op ons balkon zit, dus dan maar via een verlengsnoer naar de woonkamer, en 'it's BBQ-time!'.

Onze cavia vrienden

Op 21 September was het dan zover: om 19:00 uur 's avonds zouden onze cavia's worden gebracht. Na een lange reis via Frankfurt en Los Angeles, waren ze dan weer bij ons.

Omdat de zeevracht nog niet is aangekomen, moeten de cavia's zolang in hun reiskooi verblijven.

Na ongeveer een uur was het al duidelijk: de reiskooi is geen onderkomen voor de komende weken. Daarom aan de slag met een wasmand, plakband en IKEA verpakkingsmateriaal (lees: papier) en een nieuwe cavia kooi was snel gemaakt. Totdat de zeevracht arriveert, is dit hun verblijf.

En nu maar wachten totdat onze cavia's hier huisdier van de maand gaan worden! Kan nooit lang duren.

Paar weekjes verder...

Het was weer even geleden dat ik een blog bericht gepost heb, maar hier is er weer eentje. In de afgelopen weken is er weer heel veel gebeurd. Ten eerste heb ik afscheid genomen van mijn super lieve, attente collega's (en zij altijd maar volhouden dat ze die gave niet bezitten...). Ik heb een geweldige mand kado's gekregen en van hen samen een mooie armband waar onder andere een vrijheidsbeeldbedel aan hangt.

Na alle kado's hebben we lekker gegeten bij de Griek...

Een week later begon het befaamde 'prikweekend' van het bloemencorso. Zondagochtend 11-09-2011 stond er weer een schitterende wagen klaar die ons, zo bleek later, een eerste plaatst opleverde en de parade prijs.

We hadden dus corso-maandag een heel goed feestje!

De vrijdag na dit feestje stond ons afscheids-feest gepland. Hier hebben wat traantjes gevloeit, maar vooral veel gelachen en we zijn erg goed verwend.
Ik had voor iedereen een leuk afscheids-presentje gemaakt:

Ben erg benieuwd wie er langs gaan komen in San Diego nu ze ons adres hebben...

Dinsdag 20-09-2011 was de grote dag. Officieel verhuizen... Na een rustige vlucht van 10uur zijn we aangekomen in een zonnig LA. We hebben een auto gehaald bij Avis. Een Ford Focus. Rob was er blij mee.

Daarna naar ons appartementencomplex. Hier waren we blij verrast met ons appartement en de inrichting!