Wat zeg je?

Ben nog een beetje doof van gisteren. Reden, de meest extreme tour van het jaar heeft gisteren San Diego bezocht en ik (Rob) was er bij. Helemaal in mijn eentje naar het Summer Slaughter Tour 2012. Collega's hadden geen zin, hun vrouwen ook niet. In totaal 9 bands. De deuren gingen open om 15:30, het geheel was keurig om 23:00 uur al weer voorbij.
Grootste verrassing van de dag: eenmaal binnen mocht je niet meer naar buiten (geen re-entry). Op zich niet erg als er dan tenminste nog iets te eten was. Helaas de honger moest met wat snickers worden gestild. Waarom geen vloeibaar brood vraag je je miscchien af. Een glas bier heeft toch de voedingswaarde van 2 boterhammen is mij ooit wijsgemaakt. Maar nu komt: er was geen bier te verkrijgen! Wie dat ooit verzonnen heeft, verdient een straf zoals in menig nummer van Cannibal Corpse bezongen (de headliner van SST 2012). Hoe extreem moet een festival zijn?
Gelukkig waren de meeste bands wel dik in orde. Vooral de openingsact van de dag (Cerebral Bore) was een aangenaam genot voor de oortjes. De zangeres (20 jaar oud en afkomstig uit ons koude kikkerlandje) had me toch een stel longen. Daar kan menig death metal zanger een puntje aan zuigen. Fantastisch geluid. Als die je wat 'vraagt' durf je geen nee te zeggen. Helaas mochten ze maar 20 minuten van het podium gebruik maken. De CD maar snel gekocht (ik heb hem zelfs door haar laten ondertekenen) en zal redelijk grijs worden gedraaid. Voor wie benieuwd is (Alma: max. 20 seconden):

Na Cerebral Bore kabbelde de dag rustig verder en kregen de oortjes het zwaar te verduren. Vooral The Faceless maakte enorme indruk (diepe stem, goede gitaarsolo's en zelfs af en toe clean vocals). 14 Augustus komt de nieuwe CD uit, nog even geduld hebben dus. Tot die tijd, genieten we van hun oudere werk in de auto. Na The Faceless was het tijd voor beide headliners. Eerst Between The Buried And Me en als afsluiter Cannibal Corpse. Between The Buried And Me was waardeloos, daar heb je als lezer niets aan gemist. Gelukkig was het optreden van Cannibal Corpse uitstekend. Zowel het oude (Hammer Smashed Face) als het nieuwe werk (Encased in Concrete) werden gebruld en het uur vloog dus voorbij. Tevreden ging ik naar huis toe, de oren nog lichtjes verdoofd.

Stil

Alweer de laatste volle dag in NY. We beginnen met een wandeling naar de water taxi die ons naar downtown Manhattan brengt. Daar begint een wandeling door Wall Street en uiteindelijk een bezoek aan het 9/11 memorial. De wandeling voert ons langs een monument ter herinnering aan het feit dat zonder ons Hollanders er helemaal geen NY was geweest en natuurlijk lopen we over Wall Street.

Verder bezoeken we een kerk om uiteindelijk bij de bouwplaats van de nieuwe WTC gebouwen aan te komen. Het WTC1 (ook wel Freedom Tower genoemd) is op dat moment al het hoogste gebouw in NY wat betreft verdiepingen. Als de toren volledig klaar is, is het het hoogste gebouw van NY. De nieuwe gebouwen staan om het 9/11 memorial heen. Daar aangekomen worden we even stil omdat op de een of andere manier dan het besef van wat daar is gebeurd je overvalt. Het memorial is indrukwekkend met zijn eenvoud en met alle namen van de slachtoffers van de ramp. Niet op alfabetische volgorde, maar gegroepeerd naar etage en naar reddings eenheid zodat de namen van collega's en vrienden bij elkaar staan. 

Via St. Paul's Church (thuishaven voor de vele hulpverleners na 9/11) lopen we uiteindelijk naar de Brooklyn Bridge waar de wandeling eindigt en wij ons verder begeven naar ons volgende item op de to-do-list. Dit keer geen mooie gebouwen of indrukwekkende uitzichten, maar totale duisternis: Dialog in the Dark. Onder begeleiding van een blinde gids en met behulp van een blinden-stok gaan we (een beetje) ervaren hoe het is om als blinde in NY te wonen. Het blijkt een aparte ervaring. Loop maar eens rond in een supermarkt zonder iets te zien. Hoe vind je een zitplaats in de metro? Aan het einde van de 'rondleiding' praten we nog even na met de gids. Hij blijkt al vanaf zijn 2e levensjaar blind te zijn en heeft dus geen visueel idee hoe de wereld er om hem heen uit ziet, en wij soms klagen als het weer eens boven de 30 graden is...
Na ons wat opgefrist te hebben in het hotel is het tijd voor een boottocht langs NY tijdens zonsondergang. Pure romantiek met meer dan 300 andere toeristen. De boottocht vaart ons onder de drie bekendste bruggen door (Brooklyn, Manhattan en Williams Bridge).

Op de terugweg wordt het langzaam maar zeker donker. Gelukkig niet zo donker als tijdens Dialog in the Dark dus we kunnen dit keer wel een en ander ter herinnering vastleggen.

Als we van de boot afstappen, blijkt het te zijn gaan regenen. Snel maar een taxi gepakt en op weg naar het Empire State Building voor de attractie 'the NY Skyride'. Volgens de folder de meest populaire attractie in NY van dit moment. Zoals de naam al doet vermoeden is de Skyride een virtuele vlucht door NY. Als houder van de NY pass is hij gelukkig gratis (en hoeven we dus niet 42 dollar per persoon aan entree te betalen). Gelukkig maar, want het blijkt een waardeloze attractie. Hadden we wel de entree moeten betalen had ik eigenhandig het Empire State Building tot de laatste steen toe afgebroken. Nu was dit gelukkig niet nodig en konden we op weg terug naar het hotel ook nog snel even bij Ripley's Believe it or Not naar binnen. Morgen weer terug naar huis.

Uitzicht

Dag twee en ook vandaag weer veel te zien. We beginnen met een bezoek aan het Empire State Building (bekend van King Kong). Omdat we er vroeg zijn, is het nog niet druk en zijn we met een kwartiertje boven, de meeste tijd zijn we met weer een controle op verboden wapens kwijt. Het uitzicht is prachtig (ondanks het bewolkte weer).

Vanuit het Empire State Building is het met de metro een kort stuk naar de Brooklyn Brigde. Het schijnt dat je hier eenmaal in je leven overheen moet zijn gelopen. En tja, wat moet dat moet. We besluiten dit wel onder deskundige begeleiding te doen, leren we meteen wat over deze brug (bv. dat de brug gebouwd is onder leiding van de familie Roebling). Ook vanuit de Brooklyn Bridge zijn de uitzichten over New York erg mooi.

Na de brug overgestoken te hebben, lopen we nog wat rond door de wijk DUMBO (in Brooklyn dus) en bekijken we vanuit Brooklyn Bridge Park nog maar eens de skyline.

Daarna lopen we naar de metro om weer naar South Ferry station te gaan. Dit keer niet voor een boottocht, maar voor een helikoptervlucht over NY (helaas niet inbegrepen bij de NY pass). Vervelend zo'n mini vakantie... Het vliegen in een helikopter blijkt heel rustgevend. Vergelijkbaar met een luchtballon, alleen met wat meer herrie (gelukkig hebben we een hoofdtelefoon op). Het uitzicht is wederom prachtig en de twintig minuten vliegen voorbij.

Als we weer veilig aan de grond staan gaan we op weg naar Times Square, hopelijk lukt het vandaag wel om kaartjes voor een musical te kopen. Rond 15:30 (een uurtje later dan ons de dag ervoor werd aangeraden) komen we op Times Square aan en blijkt dat half NY die avond naar een musical wil. We sluiten achter in de rij aan en wachten geduldig tot we aan de beurt zijn. Gelukkig is het lekker warm (30 graden) en loopt de rij sneller door dan verwacht. Bij het loket aangekomen blijken er nog kaartjes voor onze eerste keuze te zijn: Bring it on. Volledig onbekend, maar een behulpzame hippe NY'er had ons verteld dat deze musical 'absolutely awesome' is. 's Avonds blijkt dat deze musical nog in in zijn proeftijd zit, wat zoveel betekent als: als er genoeg mensen komen kijken, krijg je een vaste plek op Broadway. De musical blijkt een voltreffer. Veel humor en goede muziek en liedjes (toch niet onbelangrijk). Dat het verhaal veel dans-acts met cheerleaders bevat is natuurlijk ook niet verkeerd. Als de musical voorbij is blijken wij nog net genoeg energie te hebben voor een korte wandeling naar Top of the Rock. Bovenop het Rockefeller Centre genieten van NY by night. Een mooie afsluiter van een heerlijke dag.

Wandelend

De wekker gaat vroeg, vandaag is immers de eerste dag van 'hoe verken ik NY in drie dagen'. Omdat we de New York Pass hebben aangeschaft hoeven we bij de geplande bezienswaardigheden geen entree meer te betalen en omdat we natuurlijk nog altijd Nederlander zijn hebben we zoveel mogelijk bezienswaardigheden gepland (in ieder geval de 'duurste'). We zullen die kaart er dubbel en dwars uithalen! Voor vandaag staan de NBC studio's, Central Park en het vrijheidsbeeld op het programma.
De NBC studio's liggen op een korte wandeling van 20 minuten van ons hotel. Onze eerste wandeling is een feit. Bij de studio's aangekomen noemen we ons reserveringsnummer, laten we onze NY pass zien en mogen we vervolgens in de rij voor de tour aansluiten. Ruim een uur later staan we buiten en hebben we de opname studio's van Dr. Oz (wie kent hem niet?), Late Night with Jimmy Fallon en Saturday Night Live gezien. Leuk om een keer meegemaakt te hebben, maar verder niets bijzonders. Vanuit NBC lopen we omringd door wolkenkrabbers naar Central Park.

NY blijkt goed bewandelbaar met een temperatuur van rond de 30 graden. Jammer van de hoge luchtvochtigheid, maar je kunt niet alles hebben. Via 5th avenue komen we uiteindelijk aan bij Central Park. Omdat we ruim op tijd zijn drinken we eerst nog wat bij de Starbucks alvorens we bij onze rondleiding aansluiten. De rondleiding door Central Park staat in het teken van de vele films die er zijn opgenomen. Op verschillende plekken staat onze gids stil om te vertellen welke film hier een scene heeft opgenomen. Vervolgens heeft ze de foto's om te bewijzen dat dit inderdaad zo is. Ik ben benieuwd of wij Central Park nu ook in films gaan herkennen. Mooi was het in ieder geval wel. En groot. Maar ja, dat geldt voor zoveel in de VS.

Na Central Park hebben we de metro genomen naar South Ferry station. Even de voeten rust geven na al dat gewandel. Vanuit South Ferry station kun je de boot pakken naar het Vrijheidsbeeld. Zo gezegd, zo gedaan. Het ophalen van de kaartjes was zo gepiept. Niets aansluiten in de lange rij wachtende, voor houders van de NY pass is er een apart loket. En laat daar nou net geen rij voor staan.
Voordat we de boot op mogen, worden we nog even gecontroleerd op verboden wapens (iets wat nog veel vaker 'nodig' zal blijken te zijn) en met een veilig gevoel varen we richting Lady Liberty. Een geschenk van Frankrijk en een vrouw met weinig inhoud (duh...). Het standbeeld is namelijk een niets meer dan een metalen frame bekleedt met een dunne laag koper. Hoe dan ook, mooi om te zien en prachtig gelegen met de skyline van NY op de achtergrond.

We besluiten om een bezoek aan Ellis Island over te slaan, wij moeten ons eerste museum nog in de VS bezoeken, en varen terug naar het vaste land. Daar aangekomen scoren we snel nog twee geocaches en nemen de metro terug naar Grand Central. Grand Central is groot en druk en ook hier weer een gevoel van herkenning. Een gevoel wat je sowieso vaak hebt tijdens een bezoek aan NY. Waar films al niet goed voor zijn.

Buiten aangekomen blijkt dat we nu ook vlakbij het Chrysler building zijn. Daar dus nog maar even naar toe gelopen om dit karakteristieke gebouw ook op foto vast te leggen.

Vanuit het Chrysler building lopen we terug naar Times Square om te kijken of het nog mogelijk is om kaartjes voor een musical te kopen. Daar aangekomen blijkt dat dit helaas niet meer mogelijk is. Ons wordt aangeraden om morgenmiddag rond 14:30 terug te komen. Het avondeten nuttigen we deze avond in een Belgisch café op Times Square. Leffe blond van de tap smaakt heerlijk na een dag wandelen. Een stella artois overigens ook. Op de weg terug naar het hotel wippen we nog even bij Madame Tussaud's binnen (kaartjes zijn immers gratis met de NY pass). Na met wat beroemdheden op de foto te zijn gegaan, komen we Staf nog tegen (die van de corso) en gaan we met een moe maar tevreden gevoel terug naar het hotel. 

Staf?

Morgen weer een dag.

Halverwege

Vandaag, donderdag 12 juli, gaan we op mini-vakantie. Onze bestemming ligt halverwege San Diego en Valkenswaard; we gaan naar New York. Kan die stad ook 'gevinkt' worden. Het vliegtuig vertrekt al om 7:45 in de ochtend, dus we moeten vroeg opstaan. Eerder nog dan een normale werkdag, vakantie noemen ze dat... In ieder geval betekent het vroege vertrek wel dat we tegen het eind van de middag al in NY aankomen. De vlucht duurt ongeveer 5 uur, de reis naar het hotel nog een uur en vanwege het tijdsverschil van 3 uur (later) komen we uiteindelijk om 18:00 uur in het hotel aan. Daar hebben we geluk want het is happy hour. En in dit geval bedoel ik ook happy hour. Gratis bier en kippenvleugels. Voor de niet-kluivers liggen er ook een soort van mexicaanse wraps. Helaas duurt het happy hour maar tot 18:30, maar het is wel een goed begin van ons verblijf in NY. In totaal slapen we er vier nachten en hebben we dus drie volle dagen om deze wereldstad te verkennen. De drie dagen hebben we al volgepland (we hebben ons wat dat betreft goed voorbereid). Voor de eerste avond is er echter nog niets gepland. Eerst maar eens op zoek naar een restaurant. De laptop (en vooral Yelp) brengt uitkomst. Vlakbij Times Square ligt een goede Italiaan, volgens Google Maps slechts 10 minuten lopen. Dat is dan wel zonder rekening te houden met de mensenmassa die net als ons heeft besloten om die avond Times Square te bezoeken. De 10 minuten lopen, worden 20 minuten lopen maar uiteindelijk komen we bij de Italiaan aan. Daar is het rustig en kunnen we dus meteen aanschuiven. De obers blijken allemaal een mix van Amerikaans en Italiaans te spreken en zijn daarom compleet onverstaanbaar. Het eten is gelukkig heerlijk en tevreden verlaten we het restaurant om nog 'even' over Times Square te wandelen. We kijken onze ogen uit. Zelden zo'n vertoon van (neon) reclame gezien. Overal zien we Batman (nog even wachten...) en ligt Heidi Klum half naakt het nieuwe seizoen van Project Runway te promoten. Tenslotte zien we op de weg terug naar ons hotel ook nog het overbekende Chrysler building. Met NY is vooralsnog niets mis.

Foutje

Gisteren was het 4 juli en heel Amerika viert dan Independce Day (of 4th of July). Wij dus ook, maar wel beperkt. Geen bezoek aan parades of ander patriottisch vertoon, maar gewoon kijken naar vuurwerk.
Aan de haven zou om 21:00 uur 's avonds een vuurwerkspektakel van vanjewelste te zien moeten zijn. Om 19:25 gingen wij met de trolley naar de haven toe om zeker op tijd te zijn. We hadden geluk, want omdat het vuurwerk als 'event' werd beschouwd, reed de trolley in één keer naar de haven toe. Dat scheelt twee keer overstappen en onnodige wachttijden. 
Bij de haven aangekomen was het al gezellig druk. Zeker 100.000 mensen hadden al een plekje langs de waterkant gevonden. Wij gingen nog snel ergens wat drinken en we hadden mazzel: een dronken Amerikaan die het awesome vond dat wij uit Nederland kwamen. ''What language do you speak? Norwegian". Toch maar vriendelijk geantwoord: "No, Dutch". En ja hoor, zijn vriendin sprak ook 'Dutch'. 'Danke' in plaats van 'Dankjewel'. Zucht, winnen de Duitsers ook al met taalbekendheid van ons  (en dus niet alleen met voetbal). De Amerikaan maakte het allemaal niet uit en vond ons accent 'absolutely awesome'. Om het te bekrachtigen kregen we een vuistje en gooide hij zijn glas water over tafel. Dronken dus, eigenlijk alleen maar leuk als je het zelf ook bent. 
Ondertussen had Rob zijn bier nog niet gekregen en het begon al tegen 21:00 uur te lopen. Het bier dus maar gecancelled en Sandra nog snel even naar het toilet voor het vuurwerk zou beginnen (je wilt immers niets missen). En toen gebeurde het. Vanwege een technisch mankement begon het vuurwerk 3 minuten te vroeg én ging AL het vuurwerk in één keer de lucht in. Niet alleen op 'onze' plek, maar op alle drie de plaatsen rond de haven. Wat 15 minuten lang moest duren, duurde slechts 15 seconden. Sandra heeft er niets van meegekregen (behalve de enorme knal), Rob heeft in ieder geval de bijbehorende lichtflits gezien en de laatste 5 seconden van het vuurwerk (maar daar was niet meer veel van te zien vanwege de enorme rookontwikkeling). Teleurgesteld zijn we maar weer naar huis gegaan.
Om een idee te krijgen, een tweetal filmpjes:

Volgend jaar beter?