Ook in San Diego wordt koninginnedag gevierd. De Dutch Meetup Group organiseert dat hier. Een van de leden van die club heeft ruimte voor 200 man in zijn tuin en daar zag het afgelopen zondag oranje. Nou moet gezegd worden dat er geen 200 man waren (100+), maar gezellig was het wel.
Om ervoor te zorgen dat de tuin-ter-beschikking-steller niet een week lang naar de supermarkt op en neer heeft hoeven rijden om iedereen van een drankje en/of hapje te voorzien, was het de bedoeling dat iedereen iets te eten en te drinken mee zou nemen. Zo gezegd zo gedaan. Sandra had een heerlijke trifle gemaakt. Een nagerecht met bosbessen, aardbeien en vanille pudding. Opgebouwd uit laagjes zag het er heel Nederlands uit (rood van de aardbeien, wit van de vanille pudding en blauw van de bosbessen (en nu eens niet van de Sangria)).
Gelukkig had iedereen zich aan de vraag voor eten en drinken gehouden, dus er was voldoende voor een gezellige middag. Uiteraard ontbraken de typisch Hollandse gerechten niet. Zo waren er oliebollen, boerenkool met wort, snert en haring. En met 19 graden hadden we zelfs een Hollandse temperatuur.
Om 15:00 uur was het tijd voor het officiële gedeelte. 15:00 uur in San Diego is immers middernacht in Nederland en dus werd na een 'lang zal ze leven' het Wilhelmus voor onze Bea opgezet. Het zingen hebben we maar aan de andere aanwezigen overgelaten. Het winnen van de prijzen tijdens de loterij niet. Samen met nog een ASML-collega hebben we 3 van de 5 prijzen gewonnen. Beide een Nederlands pakket, binnenkort kunnen we dus van een rookworst genieten. Illegaal geïmporteerd hebben we gehoord, die zal dus extra lekker smaken.
Rare titel van een blog, als je het spel niet kent. Ofwel: we hebben zaterdagavond weer een spellen-avond gehad. Hapje, drankje en wat 'eenvoudige' spellen. Begonnen met Bang, maar na een aantal rondes bleek dat toch lastiger dan verwacht. Dan maar ouderwets Cluedo, dat kan niet fout gaan. Behalve natuurlijk als iemand niet zijn moordwapen-kaart laat zien wanneer dat nodig is. Nog leuker wordt het als die persoon dan ook nog eens gaat denken dat met dat moordwapen de moord is gepleegd en verbaasd is als zij (ja ja, het was een zij) fout heeft gegokt. Tja, dan wordt Cluedo zelfs voor Einstein nog een uitdaging. Dalmutti ging wat dat betreft beter, terwijl het toen al tegen middernacht begon te lopen. Gewoon weer een heel gezellige avond dus. Ben benieuwd wanneer we weer afspreken.
Net zoals ieder casino/hotel in Las Vegas heeft ook het Mandalay Bay een attractie. In dit geval een aquarium. Voordat we terug naar huis vliegen, gaan we dus visjes kijken. Dat is ook beter uit te houden dan wandelen over de Strip. Met temperaturen boven de 35 graden Celsius, is dat niet echt een pretje (al was het trotseren van de hitte voor een mega-bord-vol-met-nacho's bij het HardRock café wel weer de moeite waard).
Visjes kijken dus. Het aquarium blijkt een bonte verzameling waterbeesten te hebben. Zo zitten er een krokodil, een varaan, piranha's, een octopus, kwallen en natuurlijk ook haaien. Leuk om gezien te hebben en vooral als onderdeel van een hotel. Normaal moet hiervoor Burger's Zoo bezocht worden.
Daarna vertrekken we naar het vliegveld, waar we om 18:00 uur de vlucht terug naar huis hebben. Weer een gezellig weekend voorbij. Maandag weer werken, het rijk worden is weer niet gelukt.
Dag twee in Vegas, nieuwe kansen op ongekende rijkdom.
Voordat het zover is, oefenen we eerst ons oog voor detail. Ofwel, we doen mee met 'the CSI experience'.
Zoals verwacht wordt de crime-scene correct door ons geanalyseerd en komen we uiteindelijk ook achter de ware toedracht van het 'ongeluk' wat we moesten onderzoeken. Het diploma is inmiddels per e-mail al toegezonden, nu alleen nog even een lijstje kopen.
De show van vanavond wordt een magische ervaring:
Voor de show dineren we met zijn allen in het Rio hotel. Een soort van laatste avondmaal. Het bezoek gaat immers morgenmiddag terug naar Nederland en wij vertrekken morgenavond weer naar San Diego. Het buffet in het Rio is erg goed en nadat we de bus terug hebben genomen richting de Strip. Nemen we afscheid van elkaar voor het Bellagio. Uiteraard nadat we van de fonteinenshow hebben genoten.
Daarna gaan we naar het Hollywood Theater in het MGM. De show blijkt compleet anders dan verwacht. Geen mooie assistentes die tevoorschijn worden getoverd of doormidden worden gezaagd, maar David solo on stage die grapjes maakt en die het publiek als assistent gebruikt. Dit geeft een heel persoonlijk gevoel en maakt veel meer indruk dan wapperende haren of korte rokjes (echt waar). Uiteraard zijn er ook een aantal grote trucs, waarbij de mond open valt van verbazing. Zo verschijnt er uit het niets een auto op het podium terwijl een aantal mensen uit het publiek het verhullende doek mogen vasthouden en laat onze David als afsluiter dertien willekeurige mensen uit het publiek verdwijnen. Echt willekeurig omdat dertien grote strandballen die door het publiek heen worden geslagen bepalen wie naar voren mag. Heb jij het aan het eind van de muziek een bal gevangen, dan zal David je laten verdwijnen. De teleurstelling was groot, toen Rob geen bal had gevangen. Al met al dus een aantal WTF-momenten. Mocht je ooit de kans hebben: aanrader!
Na de show beproeven we nog kort ons geluk in het casino van ons hotel. Sandra blijkt de gelukkigste van ons twee:
Koud terug uit Nederland, staat de volgende trip alweer gepland. Las Vegas. Het bezoek uit Nederland sluit hun rondreis af in Las Vegas en wij zijn daarbij. Op Sandra haar verjaardag vliegen we in een uurtje naar een heet Las Vegas. Ruim dertig graden. Gelukkig is er airco in de casino's.
Dit keer slapen wij in Mandalay Bay, in een kamer die groter is dan een gemiddeld een-kamer appartement. Bij het inchecken even melden dat het Sandra haar verjaardag is en dat dit de reden is dat we hier zijn. Of we deze reden nog wat kunnen opleuken met een uitzichtje op de Strip. Dat blijkt mogelijk en dus genieten wij de komende 2 dagen en nachten van een prachtig uitzicht.
Na wat van het uitzicht genoten te hebben, gaan we op zoek naar de rest van het gezelschap. We vinden ze uiteindelijk in hun hotel. Zij slapen in een zo mogelijk nog mooiere kamer (zeker de suite van Bart en Ivonne maakt indruk: het verduisterende scherm voor de ramen doet tevens dienst als filmdoek voor de aanwezige beamer, jacuzzi op de slaapkamer en een eigen keukentje... Basis behoeften zullen we maar zeggen).
Nadat iedereen Sandra heeft gefeliciteerd gaan we op zoek naar kaartjes voor de show van die avond. Bart en Ivonne blijven die avond op de kamer om op Sem te passen, en wij gaan met Rob zijn ouders naar Ka van Cirque du Soleil.
Tijdens het lopen naar het verkoop-punt, komen we nog langs een minder fortuinlijke toerist. Zijn auto staat wat merkwaardig geparkeerd bij het stoplicht.
Gelukkig brengt de brandweer redding:
's Avonds gaan we dus met zijn vieren naar Ka. Ka vertelt het verhaal over een koninklijke tweeling die van elkaar gescheiden word en elkaar via een aantal avonturen weer terug vinden. Al is 'vertelt' niet echt het goede woord, aangezien er in de gehele show niet wordt gesproken. Toch is het verhaal goed te volgen en zijn de decors en de acrobatische toeren adembenemend. Vooral het gevecht op de verticale wand maakt indruk. Mocht je ooit de mogelijkheid hebben de show te bekijken: zeker doen.
Na de show, drinken we nog een veel te duur drankje en proberen we ons geluk op een van de vele gokkasten. Het geluk laat nog even op zich wachten...
Oh ja, geheel terzijde: binnenkort gaan we op schietles. Sandra heeft schietlessen kado gekregen. Rob gaat uiteraard mee. Nu maar hopen dat niemand verkeerd richt...
Als bonus een plaatje 'naked chicks with guns' om vast in de stemming te komen. Uiteraard klein genoeg om deze blog 'alle leeftijden' te laten zijn. Dus mocht je het plaatje willen zien, even klikken voor een vergroting.
Ik (Rob) mag een weekje naar Nederland voor mijn werk. Terug naar huis, nou ja: vakantie-woninkje. 4 dagen volgepland met vergaderingen bij ASML. Gelukkig vertrek ik op dinsdag en dat betekent dat ik tijdens het weekend ook nog in Nederland ben. En dat is niet het enige: het bouwseizoen bij de Hazestraat is ook weer begonnen. Donderdag bouwavond! Vertrouwd en wel zo gezellig.
Op Schiphol word ik onverwachts opgewacht door Ralph. Een vergadering verzet om een kopje koffie te kunnen drinken met mij. We bestellen een grote kop koffie, maar dat is groot naar Nederlands maatstaven. Zeg maar een halve kleine kop koffie bij de Starbucks in 'ons' San Diego. Na wat bijgekletst te hebben (alles goed op het werk en thuis, Ajax wordt naar alle waarschijnlijkheid weer kampioen!) gaat Ralph verder met werken en ik met reizen. Nog een klein stukje naar vakantie-huis, waar Leo en Lizet (ouders van Sandra) me opwachten op het station in Eindhoven. Uiteraard ga ik mee om bij hun thuis wat bij te kletsen en te genieten van een kop groentesoep met een worstebroodje. Vakantie-thuis is zo slecht nog niet.
De woensdagavond breng ik verder wat hangend voor de TV door, proberen om wakker te blijven. Het lukt vrij aardig (ik zie Ajax nog winnen bij Heerenveen (23:30!)), dus de dag erna op het werk valt het mee met de vermoeidheid. Werk is prima, om 18:00 uur naar huis, snel wat eten en daarna bouwen.
De ontvangst bij de Haasjes is hartverwarmend, dat is je nog eens welkom voelen. Deze avond geen kartonploeg maar prutsen met ijzer. Maakt niet uit, we zijn lekker bezig (al heeft Wortel die avond stil in een hoekje gezeten (zie verslag van een bouwavond). Sorry Wortel, ik ben er in September weer!).
Die avond word ik ook nog uitgenodigd voor een feestje op vrijdag. Mooi, die jetlag daar komen we dus wel overheen. 3 avondjes erop uit, want de zaterdag is uiteraard ook al ingevuld.
Het feestje bij Ieniemienie en Erwin is gezellig. Lekker bijkletsen met Bartje, Inge, Frie-Anne en Eva. Altijd gezellig. De zaterdag is het bijkom-dag. Tot 16:00 uur, dan is het tijd om naar de bus te lopen voor een avondje Eindhoven met Martijn. Bijkletsen tijdens het sporten (poolbiljart) onder het genot van een drankje (of twee...) en daarna lekker eten. De avond sluiten we af met een mini-kroegentocht. Taxi naar vakantie-huis en dan zit het weekend er weer bijna op. Nog 2 dagen werken en dan woensdag weer terug naar huis. Moet ook wel, donderdag naar Las Vegas. Mooi leven! (om maar eens de wijze woorden van Vino te gebruiken)
Omdat het Pasen is, is er dit keer voor de kinderen ook een egg-hunt. Ofwel: Sem mag paaseieren zoeken. Het zoeken start na de brunch, die overigens weer uitstekend was. Voordat het zoeken begint, worden eerst de regels uitgelegd: Ieder kind mag 3 eieren zoeken. Voor snoep is er geen limiet. Lekker eenvoudig dus, zoals het hoort. Eenvoudig zal het vinden van de eieren sowieso wel zijn: de eieren liggen duidelijk zichtbaar op het grasveld.
Gelukkig maar, dat betekent geen uren ronddwalende kinderen die wanhopig op zoek zijn naar een ei. Om het eierzoekgebeuren voor het publiek (ouders) wat spannender te maken, zit in een aantal eieren geen snoep, maar een gouden munt verstopt (die je dan weer in kunt wisselen voor een mand vol met snoep...). Jammer, want hierdoor vergeet een aantal ouders dat het eieren zoeken voor de kinderen is bedoeld. Deze ouders krijgen spontaan een rode waas voor de ogen. Een rode waas die leidt tot het aansporen hun klein grut tot het volproppen van het mandje met eieren. Het volle mandje wordt vervolgens uit de kinderhandjes gerukt en de eieren in rap tempo gecheckt op gouden munten. Geen gouden munt, betekent dat het ei weer terug wordt gegooid op het gras. Dan hebben de kinderen van ouders die zich wel weten te gedragen tenminste nog de mogelijkheid op het vinden van 3 eieren. Dat dan weer wel.
Maar goed, Sem heeft goed zijn best gedaan en de eieren en wat extra snoep werden snel gevonden.
Daarna op weg naar huis, want de Paashaas had daar natuurlijk ook een aantal eieren achter gelaten. Hier hetzelfde ritueel, maar dan zonder andere ouders, geen snoep in de eieren (maar auto's om mee te spelen tijdens de rondreis), 12 eieren in plaats van 3 en geen truttig mandje maar een echt carspaaseierenmandje (mooi Wordfeud-woord). Kortom, veel leuker!
Na het paaseieren zoeken zijn we nog lekker door Balboa park gaan wandelen. Genieten van de zon en van de mooie omgeving.
De dag hebben we thuis afgesloten met wat broodjes en salade. Morgen gaat het reisgezelschap verder met hun tocht door zonnig Californië.
Vandaag een bezoek aan de dierentuin. Rond 10:30 zijn we bij het park 'snel' een kaartje halen (het is druk) en de dag kan echt beginnen. Vooral Sem kijkt zijn ogen uit, al zijn de oudere bezoekers ook onder de indruk van de prachtig aangelegde dierentuin.
Na een tijdje rondgelopen te hebben komen we bij een bassin uit waarin een aantal schildpadden en alligators rondzwemmen. We zijn net op tijd want een van de medewerksters van de dierentuin legt uit wat er zoal in dit bassin te zien is. Zeer leerzaam, behalve voor die ene toerist die alles al weet (Zoo-wiki). ''Yes I know, this specific turtle species was transferred from another zoo''. Goed hoor! Gelukkig maakt zijn enthousiasme veel goed: ''Look there it is, you can just see its snout. Look, look, over there!!!!!!!''. Wat een aandachtsorgel, snel doorlopen dus. Bart kon ook maar moeilijk bevatten wat hij net had meegemaakt.
Wat we nog meer geleerd hebben tijdens ons bezoek aan de dierentuin? Wat een ijsbeer eet.
Simpel: wortels, nooit geweten...
Al met al dus weer een leuke dag in de dierentuin gehad.
En tja, door de hitte ook een vermoeiende dag (of zou het de jetlag zijn?)
Sem heeft 's avonds pannenkoeken gegeten. Wij zijn naar Applebee's gegaan. Anderhalf uur wachttijd bij de kaaskoekfabriek (CheeseCake Factory) was ons iets te lang en Maria Maria had het bijltje er bij neergelegd. De recessie is ook merkbaar in San Diego. Wij blijven gewoon genieten!
Vandaag krijgen we bezoek uit Nederland. Veel bezoek. De ouders van Rob, zijn broertje + vriendin (Bart en Ivonne) en hun zoontje en tevens Rob zijn petekind Sem. Gelukkig wonen we in een groot appartement. Het bezoek blijft slechts een weekend om daarna hun rondreis door Californië te vervolgen. Uiteindelijk sluiten ze de rondreis af in Las Vegas en daar zijn wij uiteraard bij.
Rond 17:30 komen ze uiteindelijk aan. Lang wachten op de huur-auto en druk op de weg. Omdat iedereen een lange reis achter de rug heeft, eten we wat kleins bij Oggi's (want die heeft zijn eigen brouwerij).
Een kleine maaltijd na een lange reis
Na het eten kletsen we wat bij. Morgen naar de dierentuin.
Een paar weken lang is er een vlindertuin in het safari park in San Diego. Een ideale tijdsbesteding voor op zondagmiddag. Om ongeveer half drie 's middags waren we al in het park (er moest uitgeslapen worden na de slopende spellen-avond) en liepen we rechstreeks naar de vlindertuin toe.
Net zo snel als dat we er naar toe waren gelopen konden we ook weer terug lopen. ''I'm so sorry, you need to get a free ticket to see the butterflies and todays tickets have all been given away already''. Daar kom ik niet helemaal voor naar het park toe... Gelukkig is er genoeg te zien in het park. Zo zijn er inmiddels ook vleermuizen te zien (het onschuldige fruit-type).
Na lekker wat rondgelopen te hebben, kwamen we uiteindelijk weer bij de vlindertuin uit. Nog maar eens heel blond vragen of we naar binnen mogen. Helaas hetzelfde antwoord, maar dit keer wel gevolgd door ''It's only the two of you? Go in then, stand in line behind that young girl''. Yes! Toch gelukt, hoeven we in ieder geval niet een keer terug te komen. De vlindertuin bleek erg leuk te zijn en leverde in ieder geval een paar mooie foto's op.
Daarna zijn we naar huis gegaan. Volgend weekend naar de dierentuin. Maar dan samen met Rob zijn ouders, zijn broertje + vriendin en zijn pete-kind.
.jpg)
