Kippenhok

Afgelopen woensdag was het zover. Nieuw bezoek. Dit keer weer twee dames extra in huis, voor Rob betekent dit weer een aantal dagen niet zelf naar de koelkast lopen. Rond half negen waren Femke en Wendy geland en stonden wij op het vliegveld om ze op te pikken. In de auto snel de regels uitgelegd, al hadden ze die vanuit eerdere blogs al begrepen: bier moet koud liggen en hoeft niet door Rob zelf te worden gepakt. Simpel toch.

Donderdag
De dames gaan vandaag naar La Jolla en Old Town. Rob mag naar Cymer. Vandaag is het weer niet waar we hier aan gewend zijn geraakt. Met iets meer dan 20 graden is het zelfs fris te noemen. Gelukkig regent het niet (op een paar druppels na). Bij La Jolla aangekomen blijken de zeeleeuwen vandaag niet in grote aantallen aanwezig. Het uitzicht blijft uiteraard wel zeer de moeite waard.

Rond lunchtijd zijn we (de dames dus) in Old Town en zoeken we een leuk Mexicaans restaurant uit om te lunchen. Keus genoeg. Wendy houdt het bij een 'cup of' soep (en geen 'bowl'). Dat betekent dus soep uit een koffiekop. Gelukkig smaakt de soep lekker, maar het is niet echt de hoeveelheid die je in Amerika verwacht (moet je ook maar niet naar een Mexicaans restaurant gaan...). In Old Town gaan Femke en Wendy samen op de foto (en ja die komen dus op de blog) en krijgen we nog goed advies (al denkt Rob daar heel anders over).

Na Old Town brengen we nog een kort bezoek aan Balboa park waar we een boom vinden die in de Efteling niet zou misstaan in het land van Laaf (en tja, ook dat komt op de blog).

Daarna gaan we terug naar huis en wachten we totdat Rob van zijn werk thuis komt. Na de dag doorgenomen te hebben (en als Rob is bijgekomen van de verbazing dat Femke zijn bier solo aan het opdrinken is) gaan we op weg naar de Cheesecake Factory. Bij het bestellen van de drank blijkt de serveerster blind. Rob wordt naar zijn ID gevraagd wanneer hij bier bestelt. Lichtelijk beschaamd loopt de serveerster weer weg (zonder stok, dus waarschijnlijk niet blind maar onnozel...). Wanneer Wendy en Femke bij hun hoofdgerecht om een glas wijn vragen, moeten zij natuurlijk ook hun ID laten zien. Tja, als je eenmaal hiermee bent begonnen als serveerster zul je dit tot het einde toe vol moeten houden. 'You all look so much younger'. Bedankt? Het nagerecht nemen we uiteraard mee naar huis. Thuis aangekomen spelen we nog Buzz (music-quiz), die Sandra beide keren weet te winnen. Al met al een erg gezellige dag gehad.

Vrijdag
Omdat Wendy en Femke nog nooit in de dierentuin van San Diego zijn geweest, mag Sandra vandaag voor de 7de keer naar de dierentuin. Vandaag doen de dieren extra hun best zo lijkt het (zeven keer is scheepsrecht?), want de beren laten zich zien, de ijsbeer zwemt en de koala's zitten met hun snuit naar de bezoekers toe. De olifant doet ook een kunstje, maar daar zullen we het maar verder niet over hebben...

Bij thuiskomst helpen Femke en Wendy mee met het avondeten en hebben ze een leuke verrassing voor Rob in petto. Wanneer de deur voor hem wordt opengemaakt, staan ze klaar met chips en bier. Das nog eens lekker thuiskomen van je werk. Helaas kan Rob niet meteen van deze heerlijke ontvangst genieten. Morgen gaat hij samen met Femke en nog 4 anderen duiken en dus gaat hij meteen met Femke op pad om de benodigde spullen te huren. Ruim anderhalf uur later zijn ze weer thuis en kunnen we eten. Na het eten nog een aantal spelletjes (waaronder het tot agressief gedrag leidende spel Ligretto) en dan op tijd naar bed zodat Rob en Femke uitgerust zijn als ze gaan duiken.

Zaterdag
Rob en Femke gaan duiken. Samen met Meindert, Kristi, Harrie (collega) en Matt. Matt is een vriend van Meindert die vaker in San Diego heeft gedoken en hij zal ons vandaag in de Marine Room rondleiden. Het duiken blijkt niet voor iedereen een succes. Meindert wordt al gauw na het naar de bodem zakken misselijk en moet samen met Kristi de duik staken. De rest heeft meer geluk en blijft ruim een uur onder water. Tussen het zeewier zien we verschillende vissen en af en toe laat zelfs een kreeft zich zien. Bij het boven komen blijkt dat we nog een flink stuk moeten snorkelen om weer bij het strand te komen. Gelukkig verzachten de leopard sharks die we tijdens het snorkelen tegenkomen de spreekwoordelijke pijn. Op het strand aangekomen gaat Rob op zoek naar een WC. Gelukkig ligt er een luxe hotel aan het strand dat voor zijn gasten WC's en douches heeft laten aanleggen. Dan hoeven de luxe paardjes na een dagje strand niet met een zout gevoel en zand aan hun voetjes naar hun hotelkamer. Aangezien ik geen hotelgast ben, ga ik daar naar het toilet en kleden we ons  er vervolgens ook om. Heerlijk opgefrist rijden we naar huis toe.
's Middags brengen we nog een bezoek aan een outlet centrum gelegen aan de Mexicaanse grens. Voorzien van de nodige nieuwe kleding rijden we vervolgens naar downtown San Diego voor een diner bij het hardrock café.

Zondag
Vandaag rijden Femke en Wendy vroeg weg. Om half negen zitten de dames in de auto. De reis vervolgen ze met een bezoek aan Palm Springs. De kabelbaan zullen zij gaan trotseren. Wij gaan naar de bioscoop. Vandaag zien 'The Bourne Legacy', een goede actiefilm. Tot onze verbazing (al raken we er steeds meer aan gewend) ook vandaag weer de nodige Amerikaanse ouders die het héél normaal vinden hun zeer jonge kinderen mee te nemen naar een gewelddadige film. Waarschijnlijk zijn die kinderen véél ouder dan ze er uit zien. Hoeven zij over een tijdje niet hun ID te laten zien als ze bier bestellen. Jammer dat ze nog zo veel janken tijdens een film...

Handtassen en nummer 71

Sinds het vertrek van ons droogkomische duo zijn we niet in in een gat gevallen. Integendeel, de laatste twee weekenden en in de tussen liggende week hebben we weer het een en ander meegemaakt. Zo hebben we bijvoorbeeld wéér een week zonder regen kunnen bijschrijven. Geen druppel regen in de maanden juli en augustus, temperaturen van ruim boven de 30 graden en Nederland maakt zich op voor een tropisch weekend. Het moet niet gekker worden.

Cymer picknick

Op 12 augustus organiseerde Cymer een picknick. Gewoon buiten, want het regent hier toch niet. De avond ervoor hadden we weer gezellig wat spelletjes gespeeld bij Thijs en Marie-José en omdat we geen genoeg van Rob zijn collega's kunnen krijgen, vandaag dus met zijn allen naar de picknick. Het ontbrak nergens aan, luchtkussens voor de kinderen, BBQ en bier voor de volwassenen. Speciaal voor Sandra was er ook een levende leer-afdeling. Kon je zien hoe een handtas er uitziet voor dat ie handtas wordt. Sandra heeft twee mooie exemplaren uitgezocht. Binnenkort worden ze thuis bezorgd.

Om vier uur was het feest voorbij. de rest van de middag heeft Rob lekker bij het zwembad gelegen.

Verjaardag van Freke
Afgelopen donderdag was Freke jarig en wij waren ook uitgenodigd. Johan en Freke hadden voor een uitgebreide BBQ gezorgd. Veel vlees (voldoende voor 5 dagen BBQ op rij), salades en als nagerecht een heuse verjaardagstaart. Uiteraard werd er gezongen voor de jarige job. Ze werd er zelfs een beetje verlegen van. Het eten werd geregeld met een drankje afgewisseld. Een heerlijke manier om de donderdagavond door te komen. Erg gezellig!

Charge!!!!
Dat wordt je geacht te roepen na de strijd-tune van de Chargers (zo hebben wij afgelopen zaterdag geleerd). Ofwel: we hebben onze eerste live american football match gezien. Samen met William en Alma hebben we gezien hoe er vakkundig met de Dallas Cowboys werd afgerekend. Vooral in de 4de kwart waren de Chargers heer en meester. Gelukkig maar, anders hadden we er raar uit gezien in onze Chargers shirts. Nummer 71 deed gisteren niet mee (en daar wil ik het verder bij laten).
De wedstrijd begon om 18:00 uur en wij waren een kwartiertje later in het immense stadion. Gevuld met 55000 toeschouwers was het gezellig druk. Bij de plaatsen aangekomen bleek dat het met het zitten op je eigen plek niet zo nauw komt in de USA. Geen nood er waren nog voldoende plekken naast onze oorspronkelijke plaatsen vrij en dus kon het genieten beginnen.

De zon scheen nog fel, dus snel nog maar een drankje gehaald. Zonder ID geen bier in het stadion, dus de dames konden twee keer lopen, wat William genoeg tijd gaf om Rob de regels van het spel uit te leggen. Even later kwamen de dames terug met verkoeling in blik en een kleine snack. Een blikje bier in de USA heeft een voldoende inhoud (1 pint, ongeveer een halve liter), een belachelijke prijs (9 dollar) en een een opening ter grootte van een ouderwetse melkfles. Wie dat ooit verzonnen heeft.

    

voorzichtig drinken...

...en eten

Als snel bleek dat een wedstrijdje American Football de nodige tijd in beslag neemt. Een wedstrijd is verdeeld in 4 quarters van ieder 15 minuten lang. Een zuivere speeltijd dus van één uur, toch duurt de wedstrijd vanwege alle onderbrekingen meer dan 3 uur. Gelukkig komt een deel van de onderbrekingen voor de rekening van de Cheerleaders: The Charger Girls. Ga er maar eens rustig voor zitten.

Zoals gezegd hebben de Chargers uiteindelijk de wedstrijd gewonnen (28-20), niet in de laatste plaats vanwege een paar spectaculaire vangballen met een welverdiende touchdown en vuurwerk tot gevolg. Dan weten de mensen buiten het stadion tenminste ook dat de Chargers gescoord hebben. Al met al een mooie avond dus, op de weg terug naar huis probeerden een aantal verkopers hun Dallas Cowboys shirts voor een bodemprijs te slijten. Zie je het in Nederland al voor je,  na een wedstrijdje PSV - Ajax. vlak buiten het PSV-stadion een Ajax shirt te koop aanbieden.

Een droog-komisch duo

Rob had al wel eens van ze gehoord, maar ze nog nooit live mogen meemaken: het droog-komische duo Nathalie en Coby. Speciaal voor ons hadden ze besloten om de laatste dagen van hun vakantie in de VS bij ons door te brengen. Het bleek erg gezellig te zijn met deze twee oer-brabantse dames.
Maandagmiddag stonden de dames bij ons op de stoep. Vandaag zijn ze weer naar Los Angeles gereden om het vliegtuig naar downtown Eersel te pakken. Tijdens hun verblijf alhier, heeft Sandra als reisleidster gefungeerd.

Dinsdag
Op dinsdag stond de zware klim van Cowles mountain op het programma. Een prachtig uitzicht over San Diego ligt op je te wachten, maar daarvoor moet je wel eerst een flink stukje lopen. De tocht naar boven was uiteindelijk in een uurtje gedaan. Daar zijn ook nog twee caches gevonden. Het naar beneden lopen ging een stuk sneller (half uur). Het uitzicht was de moeite waard:

's Avonds was er een tupperware-party (maar dan met tassen) bij Kristi. Rob is uiteraard thuis gebleven (iemand moet toch Mass Effect 3 proberen uit te spelen...).

Woensdag
Op woensdag is de vaste cavia-verzorgdag voor Sandra. Dit keer ging Nathalie mee om samen met Sandra en Debbie de kooien van de cavia's en de ratten bij Debbie thuis schoon te maken. Uiteraard kon ze aan de naakte rat niet ontsnappen.

Coby is die dag bij het zwembad blijven liggen. Paar baantjes zwemmen, opdrogen, boekje lezen, rustig verbranden, paar baantjes zwemmen, nog meer verbranden en 's avonds maar verbaasd zijn waarom de huid toch zo gevoelig is. Voor het eten namen de dames ons mee naar de Cheesecake Factory. Coby wilde wel eens weten hoe groot een nagerechtje daar is. De cheesecake was uiteraard 'to go' en na één dag nagerecht worstelen (Coby in vloeiend Eersels: 'da's toch nie normaal joh, zunne grote plek cake') hebben Rob en Nathalie uiteindelijk het laatste stukje van de cheesecake maar opgegeten.

Donderdag
Uiteraard heeft Sandra de dames meegenomen naar de dierentuin. Ook dit keer weer een voltreffer. De panda was er (de jongste aanwinst was helaas nog te klein om aan het publiek te laten zien) en zelfs de nijlpaarden waren duidelijk te zien.

's Avonds hebben de Coby en Nathalie voor ons gekookt. Dat bleek een voltreffer en heeft de lat voor volgende bezoekers wel erg hoog gelegd. Het eten was heerlijk. Vooraf witlof schuitjes (drie soorten!). Er was keus uit kip, krab en tonijn. Ieder twee stuks, uiteraard vergezeld met een drankje. De dames aan hun gebruikelijke wijntje (ze hadden hun eigen wijnkelder meegenomen), Sandra aan de dr. pepper light en Rob een koud pilsje. Koud omdat Nathalie 's middags het bier had bijgevuld. Met vooruitziende blik had zij al gezien dat je op één been niet kan staan. Bezoek dat bier bijvult en het óók nog voor je op tafel zet bij een maaltijd die zij hebben gekookt: de lat ligt onbeschrijflijk hoog voor het volgende bezoek!

Sandra had voor het nagerecht gezorgd. Een heerlijke trifle. Coby had er duidelijk zin in. Ze vond het maar wat jammer dat ze het nagerecht uiteindelijk wel met iedereen moest delen.

Vrijdag
Zelfs de beach boys zongen er al over: La Jolla. Samen met Old Town goed voor een leuke vrijdag. Dit keer weinig zeeleeuwen in La Jolla, maar wel veel zeehonden. Ze wisselen elkaar blijkbaar af.

Een zee-Rob?

In Old Town werd het museum van oude huifkarren bezocht en werden de paardrij kunsten van de dames getest. Ik zou het niet als hobby adviseren...

Voor het avondeten hebben we de restjes van de dag ervoor opgemaakt. De tafel weer op het balkon gezet, flesje wijn erbij (nummer 9 en de wijnkelder nog lang niet leeg), potje bier (de koelkast was weer bijgevuld) en de Baileys op tafel. Het leven is goed in het Californische land. Na het avondeten ouderwets Catannen. Sandra ging er verdiend met de winst vandoor. Daarna nog gezellig gekletst, toch wel weer lekker een avond plat Brabants te horen (zelfs voor die Limburger).

Zaterdag
's Ochtends slaapt Rob uit, Coby doet Nicci (lezen voor de kenners) en Sandra en Nathalie gaan sporten. Alles weer eerlijk verdeeld. 's Middags gaan we gokken: we gaan naar de paardenrennen in Del Mar.

Erg leuk om een keer meegemaakt te hebben. Na een korte introductie cursus in het wedden op paarden, en onze plek in het stadion opgezocht te hebben, kon de pret beginnen. De eerste race werd er nog niet door ons gewed maar het werd al wel snel duidelijk dat de rest van het stadion dat wel had gedaan. Naarmate de finish nadert, wordt het publiek steeds luidruchtiger en bij het ingaan van de laatste bocht gaat iedereen staan om maar goed te kunnen zien wie er nu als eerste over de finish is gegaan (wat vaak niet eens te zien is omdat de paarden vlak bij elkaar liggen). De volgende races hebben we dus ook gewed. Uiteindelijk heeft Sandra $3.40 gewonnen (op een inleg van $26) en heeft Rob $18 verloren (op een inleg van $28). Al met al niet duur voor een middag plezier.

's Avonds hebben we het verblijf van Coby en Nathalie afgesloten met een lekker tapas diner Downtown. Een mooie afsluiter van een paar zéér gezellige dagen.