Handtassen en nummer 71

Sinds het vertrek van ons droogkomische duo zijn we niet in in een gat gevallen. Integendeel, de laatste twee weekenden en in de tussen liggende week hebben we weer het een en ander meegemaakt. Zo hebben we bijvoorbeeld wéér een week zonder regen kunnen bijschrijven. Geen druppel regen in de maanden juli en augustus, temperaturen van ruim boven de 30 graden en Nederland maakt zich op voor een tropisch weekend. Het moet niet gekker worden.

Cymer picknick

Op 12 augustus organiseerde Cymer een picknick. Gewoon buiten, want het regent hier toch niet. De avond ervoor hadden we weer gezellig wat spelletjes gespeeld bij Thijs en Marie-José en omdat we geen genoeg van Rob zijn collega's kunnen krijgen, vandaag dus met zijn allen naar de picknick. Het ontbrak nergens aan, luchtkussens voor de kinderen, BBQ en bier voor de volwassenen. Speciaal voor Sandra was er ook een levende leer-afdeling. Kon je zien hoe een handtas er uitziet voor dat ie handtas wordt. Sandra heeft twee mooie exemplaren uitgezocht. Binnenkort worden ze thuis bezorgd.

Om vier uur was het feest voorbij. de rest van de middag heeft Rob lekker bij het zwembad gelegen.

Verjaardag van Freke
Afgelopen donderdag was Freke jarig en wij waren ook uitgenodigd. Johan en Freke hadden voor een uitgebreide BBQ gezorgd. Veel vlees (voldoende voor 5 dagen BBQ op rij), salades en als nagerecht een heuse verjaardagstaart. Uiteraard werd er gezongen voor de jarige job. Ze werd er zelfs een beetje verlegen van. Het eten werd geregeld met een drankje afgewisseld. Een heerlijke manier om de donderdagavond door te komen. Erg gezellig!

Charge!!!!
Dat wordt je geacht te roepen na de strijd-tune van de Chargers (zo hebben wij afgelopen zaterdag geleerd). Ofwel: we hebben onze eerste live american football match gezien. Samen met William en Alma hebben we gezien hoe er vakkundig met de Dallas Cowboys werd afgerekend. Vooral in de 4de kwart waren de Chargers heer en meester. Gelukkig maar, anders hadden we er raar uit gezien in onze Chargers shirts. Nummer 71 deed gisteren niet mee (en daar wil ik het verder bij laten).
De wedstrijd begon om 18:00 uur en wij waren een kwartiertje later in het immense stadion. Gevuld met 55000 toeschouwers was het gezellig druk. Bij de plaatsen aangekomen bleek dat het met het zitten op je eigen plek niet zo nauw komt in de USA. Geen nood er waren nog voldoende plekken naast onze oorspronkelijke plaatsen vrij en dus kon het genieten beginnen.

De zon scheen nog fel, dus snel nog maar een drankje gehaald. Zonder ID geen bier in het stadion, dus de dames konden twee keer lopen, wat William genoeg tijd gaf om Rob de regels van het spel uit te leggen. Even later kwamen de dames terug met verkoeling in blik en een kleine snack. Een blikje bier in de USA heeft een voldoende inhoud (1 pint, ongeveer een halve liter), een belachelijke prijs (9 dollar) en een een opening ter grootte van een ouderwetse melkfles. Wie dat ooit verzonnen heeft.

    

voorzichtig drinken...

...en eten

Als snel bleek dat een wedstrijdje American Football de nodige tijd in beslag neemt. Een wedstrijd is verdeeld in 4 quarters van ieder 15 minuten lang. Een zuivere speeltijd dus van één uur, toch duurt de wedstrijd vanwege alle onderbrekingen meer dan 3 uur. Gelukkig komt een deel van de onderbrekingen voor de rekening van de Cheerleaders: The Charger Girls. Ga er maar eens rustig voor zitten.

Zoals gezegd hebben de Chargers uiteindelijk de wedstrijd gewonnen (28-20), niet in de laatste plaats vanwege een paar spectaculaire vangballen met een welverdiende touchdown en vuurwerk tot gevolg. Dan weten de mensen buiten het stadion tenminste ook dat de Chargers gescoord hebben. Al met al een mooie avond dus, op de weg terug naar huis probeerden een aantal verkopers hun Dallas Cowboys shirts voor een bodemprijs te slijten. Zie je het in Nederland al voor je,  na een wedstrijdje PSV - Ajax. vlak buiten het PSV-stadion een Ajax shirt te koop aanbieden.