Vanuit Chinatown lopen we naar Union Station waar we tickets kopen voor de hop-on-hop-off trolley van Old Town Trolley tours. De komende twee dagen zullen we het lopen proberen te beperken tot het absolute minimum. Het is namelijk heet, heel erg heet in Washington. Gepaard met de hoge luchtvochtigheid is het totaal geen ideaal wandelweer. Maakt ook niet uit, want de trolleyroute brengt ons naar alle bezienswaardigheden die we willen zien (althans in de buurt van: op de kaart lijkt alles dichtbij).
Vanuit Union Station rijden we in vliegensvlugge vaart langs het Capitool en de verschillende Smithsonian musea. Die bezoeken we morgen wel, dus dat we er vandaag niet stoppen is geen probleem. De eerste stop is bij het Jefferson Memorial. Deze schrijver van The Declaration of Independence (een van de 3 documenten die de VS hebben gemaakt tot wat het vandaag is) heeft een memorial van jewelste gekregen. Uiteraard met een beeld van hemzelf wat ook in dit geval niet meer meet dan de maximal toegestane 19ft6''.
Na dit memorial stappen we weer op de trolley (het is niet voor niets hop-on-hop-off) en rijden we door naar het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Niet alleen Franklin wordt er geeerd, maar ook zijn vrouw (lief he). Ook weer mooi om te zien. Vooral een aantal quotes van Mr. Roosevelt zijn mooi om te lezen.
Aan het einde van het memorial een mooi uitzicht op het Jefferson Memorial en ook een mooi uitzicht op onze volgende stop (waar we lopend naar toe gaan): het memorial voor dr. Martin Luther King Junior.
Het standbeeld is indrukwekkend.
Vanuit dit memorial lopen we (via een omweg omdat Rob de weg zogenaamd beter wist) naar het Korean War Memorial. Een memorial ter nagedachtenis aan een van de vele oorlogen waar de VS aan heeft deelgenomen. Je kunt maar een 'hobby' hebben. Wel weer prachtig om te zien. 19 standbeelden van soldaten die mooi reflecteren in de zwart marmeren muur die deel uitmaakt van het memorial. Bewust gedaan leren we. Met de gereflecteerde beelden komt het totaal aantal soldaten op 38. Hetzelfde getal als dat van de breedtegraad waar Korea op ligt en ook het aantal maanden dat de oorlog heeft geduurd.
Daarna is het tijd om te lunchen. Niet te lang want even later staat de trolley klaar om ons naar de nationale begraafplaats te brengen: Arlington.
Daar aangekomen lopen we direct naar de tombe van de onbekende soldaat omdat het bijna tijd is voor de wisseling van de wacht. Blijkbaar is het voor een amerikaanse soldaat een enorme eer om deze tombe te mogen 'bewaken', aangezien de soldaten die dit voor hun werk doen zich vrijwillig aanmelden. Onvoorstelbaar! Als een mechanische pop loopt deze soldaat continue heen en weer langs de tombe. Ook het wisselen van de wacht is een groot ceremonieel vertoon. Interessant om te zien maar het is moeilijk voor te stellen dat men dit vrijwillig als werk wil doen.
Na de wisseling van de wacht, bezoeken we het graf van de Kennedy familie.
Vervolgens wandelen we naar het Iwo Jima Memorial. Een memorial ter nagedachtenis aan de vele mariniers die gesneuveld zijn tijdens het favoriete tijdverdrijf van de US: oorlog voeren. Ook dit memorial (een standbeeld) is enorm. Het moet gezegd worden: de memorials in Washington zijn prachtig en maken grote indruk.
Daarna pikken we nog snel een geoache mee en lopen we weer terug richting de trolley. Na twee uurtjes in de brandende zon (het is namelijk heet: heel erg heet) is het wandelen is wel weer even genoeg geweest. De trolley zet ons weer keurig af bij het Lincoln Memorial en omdat de volgende trolley pas over 20 minuten vertrekt, bezoeken we nog snel het Vietnam Memorial (uiteraard weer ter herinnering aan een oorlog). Ook dit memorial is zeer indrukwekkend. Op een meterslange muur (100m) staan alle namen van de gesneuvelde soldaten vermeld. De hele muur staat volgeschreven! In gepaste stilte loopt iedereen langs de muur.
Als de trolley komt zit de dag er bijna op. Wanneer we uitstappen is het plan om naar het hotel terug te lopen (dat is slechts 20 minuten), maar gelukkig stappen we tegenover het HardRock café uit. Kunnen we eerst even lekker eten (en drinken!) voordat we aan onze laatste wandeltocht van de dag beginnen. Al met al een prachtige dag. Het valt niet mee: wonen in Amerika.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten