Wat een beetje licht al niet kan doen

Omdat de korste weg richting Page (de stad waarbij de Antilope Canyon ligt) ingestort is (niet volledig, maar net genoeg om om te moeten rijden), moeten we weer vroeg op om nog een laatste blik op de Grand Canyon te kunnen werpen en toch nog 's middags een wandeling door de Lower Antilope Canyon te kunnen maken. Vakantie heb je blijkbaar niet om uit te kunnen slapen.

Het uitzicht in de Grand Canyon is in ieder geval weer prachtig, en dit keer schijnt zelfs de zon. Dat levert toch net wat mooiere foto's op.

Soms lijkt het zelfs alsof de achtergrond geschilderd is (maar we zijn er toch echt geweest):

Na de nodige foto's rijden we verder naar Page. Wederom een prachtige autorit. Rijdend door een schitterende omgeving komen we rond 15:00uur aan bij de Lower Antilope Canyon. De wandeling in de canyon, begint om 15:30, dus we zijn ruim op tijd. Iedereen wandelt mee, al begint Joyce bij het zien van de smalle ingang wel even te twijfelen.

 

De ingang naar de canyon

  

Echt waar!

Binnen in de canyon is de route gelukkig wat makkelijker begaanbaar en blijkt het invallende licht in de canyon voor prachtige foto's te zorgen.

Een klein uurtje later staan we weer buiten de canyon. Morgen gaan we de Upper Antilope Canyon bekijken. Voordat we naar het hotel rijden, rijden we eerst nog langs de Horseshoe Bend. Bij de parkeerplaats aangekomen blijkt dat we nog een paar honderd meter moeten lopen om bij de Horseshoe Bend te komen. Ook hier weer een prachtig stukje natuur.

De dag sluiten we af met (uiteraard) eten (de borden zijn weer niet leeg) en een uurtje bowlen (winnaar: Sandra). Leuke sport man: bowlen. Voor de liefhebber nog een leuk filmpje over bowlen: