New Orleans

Na gisteravond rond middernacht in ons hotel te zijn aangekomen, begint vandaag ons bezoek aan New Orleans. Vandaag geen georganiseerde tour, maar op eigen houtje de stad verkennen. Na een fantastisch ontbijt in het hotel (althans: dat hadden de verschillende reviews ons beloofd, maar we hadden uiteraard beter moeten weten. Amerikanen zijn kampioen in het overdrijven...) nemen we de streetcar (oude tram) langs Charles Street; een mooie laan met veel grote huizen in typische Louisiana stijl.

Aan het einde van de straat een groot park waar we lekker wat rondslenteren en de eerste cache (maar niet de mooiste) van onze trip vinden. Vervolgens een kort ritje met de bus richting Washington street (scheelt toch weer een mile in de zon lopen) en daarna lopen we op ons dooie gemak naar een kerkhof. Terwijl we richting kerkhof lopen valt ons de typische manier van hoe men hier in NO de bomen versiert op. Overal hangen kettingen (beads) in de bomen, een overblijfsel van een parade tijdens Mardi Grass.

Op het kerkhof is het lekker rustig (verrassend...). Men wordt hier boven de grond begraven omdat er veel vocht in de grond zit. Het kerkhof bestaat dus uit allemaal kleine tombes. Een uniek gezicht.

Na het kerkhof op zoek naar een plek om te lunchen. Bij het eerste restaurant worden we geweigerd (no shorts allowed) en bij het tweede restaurant is de wachttijd te lang (meer dan 1 uur). Bij het derde restaurant is de wachttijd slechts 20 minuten en wachten we dus geduldig in de zon op een tafel. Een lekkere lunch later (geen verrassing want NO staat bekend om erg lekker eten) nemen we de bus terug naar Canal Street en vanuit daar lopen we door het French Quarter naar Jackson Square.

In het French Quarter klinkt geregeld live muziek. Op verschillende plaatsen spelen straat-muzikanten Jazz of Cajun. Een unieke en zeer relaxte sfeer.

 

Ook op Bourbon street (het Stratums-Eind van NO) een unieke sfeer. Veel live muziek en vrijwel iedereen loopt rond met een drankje. De weinige mensen zonder drankje zijn weer op een heel andere manier bijzonder.

Rob kan uiteraard niet achterblijven. Gewapend met een Jester (the strongest drink on Bourbon street) lopen we terug richting hotel; even opfrissen voor het jazz-diner op de Mississippi. Het jazz-diner hebben we op een ouderwetse stoomboot. Zo een met een enorm schoepenrad.

Eerst lekker eten en daarna een stuk over de Mississippi varen. Uiteraard terwijl de zon ondergaat, dat levert mooiere plaatjes van NO op.

Voordat de band begint met spelen, nemen we nog een kijkje in de engine-room van de boot. Best interessant om te zien hoe het schoepenrad precies wordt aangedreven door stoom. Daarna begint de band met spelen. Heerlijke jazz! Als we weer aanleggen besluiten we om via Bourbon street naar het hotel terug te lopen. Morgen moeten we vroeg op. Dan wel voor een georganiseerde tour.