de Padres

Vandaag zijn we naar een typisch Amerikaanse sport gaan kijken: baseball. De Padres, ons locale team, speelde tegen de Marlins uit Miami. Verloren, maar dat mocht onze pret niet drukken.

We hadden online goede zitplaatsen weten te scoren (niet zo moeilijk achteraf aangezien het stadion slechts voor de helft gevuld was. Toch nog goed voor 33000 toeschouwers) en het was heerlijk weer.

Om 13:05 uur begon de wedstrijd. Uiteraard niet voordat het Amerikaanse volkslied was gezongen. Omdat de wedstrijd  in het teken stond van 'bedank de vrouw van een militair', werd het volkslied gezongen door, je raadt het al: een vrouw van een militair. Maar eerlijk is eerlijk: ze zong het prachtig. 

Daarna kon de wedstrijd beginnen. Genietend van een gratis Amerikaanse pint (groot dus) en een betaalde cola light,  bleek baseball een heerlijke relaxte sport. Balletje wordt gegooid, al dan niet succesvol weg gemept (3 keer missen is terug naar de bank). Bij een 'hit', rennen de slagman en eventuele spelers op de honken alsof hun leven ervan af hangt van honk naar honk terwijl de tegenstander hen ondertussen probeert uit te tikken (door de bal eerder bij het honk te hebben dan de persoon die er naar toe aan het rennen is). Vang je als tegenstander de gemepte bal, dan stopt het rennen en is de slagman uit. De rest loopt op zijn gemakje terug naar het honk waar ze vandaan kwamen. Dit geheel herhaalt zich voor 3 slagmannen per team per inning en met 9 innings in totaal waren we gisteren 3 uur lang naar baseball aan het kijken.

Zoals gezegd: lekker in de zon, genietend van een drankje. Heerlijk!
Overigens was het krijgen van het gratis bier toeval. De serveerster (met de juiste plaatsen wordt het drinken voor je gehaald), had Rob het verkeerde bier gebracht. Rob had het goedkope bier besteld, maar een duurdere (9.75 dollar per glas!) versie werd gebracht. Klagen uiteraard en vragen om het teveel betaalde geld retour. Wat blijkt, de Amerikaanse gastvrijheid kent geen grenzen. Het duurdere bier mocht (uiteraard) worden opgedronken. De manager kwam een gratis glas van het goedkopere bier brengen (plus verontschuldigingen) en als kers op de slagroom, kwam de serveerster (uiteraard met nog meer verontschuldigingen) het totale betaalde bedrag aan bier ook nog eens terug brengen. Die versie was dus ook nog eens gratis.  Niets betaald en bijna een liter bier voor de neus. God Bless America!; wat tussen de innings door nog werd gezongen als dankbetuiging aan het leger ('please stand up and let us all pay our respect to the men and women who help defend our country'). Uiteraard weer gezongen door een vrouw van een militair.
Helaas is er deze wedstrijd geen home-run geslagen. Ook hebben we geen bal die als gevolg van een foute slag de tribune in werd geslagen weten te vangen. Daarvoor moeten we dus nog een keer terug.

Na de wedstrijd zijn we het Gaslamp Quarter ingelopen naar de Ierse pub 'the Field'. Daar willen we binnenkort mee gaan doen met een pub-quiz en ook tijdens het EK zullen we daar nog wel eens naar toe gaan. De wedstrijden van het Nederlands elftal worden daar namelijk live uitgezonden. Op weg naar the Field kwamen we nog langs een winkeltje met metalen borden met daarop leuke spreuken als 'don't underestimate the power of stupid people in large groups'. Een aantal spreuken rijker liepen we uiteindelijk naar the Field; de lokale man-cave gaat steeds meer op de versie in Valkenswaard lijken. In the Field hebben we lekker wat gegeten (typisch Ierse gerechten) en gedronken en nog even naar wat traditioneel Iers dansen gekeken. 

Om 20:00 uur waren we weer thuis, niet lang daarna vielen bij Rob de oogjes dicht.