Omdat de walvissen nog steeds San Diego links laten liggen op hun toch naar warmer water, gaan we vandaag op walvis jacht. GreenPeace approved uiteraard. De harpoen blijft thuis, we zijn slechts gewapend met een foto-toestel.
Aangezien de jacht pas voor de middag staat gepland, neemt Sandra de gasten 's ochtens mee naar Old Town. Rob werkt thuis en sluit 's middags aan. Old Town is het San Diego van vroeger, maar dan nagespeeld vanaf 10 uur 's morgens.
Na Old Town vervolgen we de weg naar downtown. Daar lunchen we in de buitenlucht (nu schijnt de zon nog...). Rob is ondertussen ook gearriveerd, dus het vervoer naar de boot is daarmee geregeld.
De boot vertrekt om 13:30. De zon heeft zich inmiddels achter een wolkendek verstopt en het waait stevig. Met andere woorden: het is koud en de bewegingen van de boot zijn duidelijk merkbaar.
Nog net voordat we Point Loma passeren komt er een duikboot voorbij varen. Er volgt een vaag verhaal van de kapitein over hoe dankbaar we hiervoor moeten zijn, maar dat laten we aan ons voorbij gaan. Het is al indrukwekkend genoeg om naar de boot te kijken. Dat zien we namelijk niet dagelijks (sowieso is het niet echt de bedoeling dat je een duikboot ziet, maar dit terzijde).
Na de duikboot laten de eerste dolfijnen niet lang op zich wachten. Ze zijn helaas nog steeds camera-schuw. De dolfijn die we iets verderop te zien krijgen heeft daar geen last van. Op commando springt hij uit het water voor zijn toeschouwers. Niet zo raar als je bedenkt dat het hier om een getrainde dolfijn gaat (en die vindt springen dus dol fijn...). De marine traint hier dolfijnen om ze later in te zetten tijdens top-secret operaties (daar is Flipper niets bij!).
Na deze Rambo-flipper begint de jacht echt. Er zijn vandaag walvissen in overvloed (tien stuks in totaal). Nadeel is wel dat ze zich niet echt laten zien, maar ze zitten er echt! We zien niet veel meer dan wat wolkjes luchtdruppels (de walvis ademt uit), af en toe een ruggetje en een enkele keer een staart. Het lukt ons in ieder geval om wat lucht en een staart op de foto vast te leggen. Jacht geslaagd...
Bij terugkomst bij de auto vinden we een briefje onder de ruitenwisser. Of we de volgende keer willen betalen voor het parkeren. Tuurlijk, volgende keer wel. Wel aardig om eerst een waarschuwing te geven.
Omdat de buitenlucht toch vermoeiender blijkt te zijn dan gedacht, besluiten we om 's avonds niet teveel tijd te besteden aan het maken van eten. Dat laten we aan Oggi's over. Pizza dus, uiteraard met een voorgerechtje anders krijg je zo weinig. De buikjes van onze gasten beginnen nu al strakker te staan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten