Vroege vogels

Vrijdagochtend om 3:45am gaat onze wekker. Noodgedwongen, want ons vliegtuig naar San Francisco vertrekt om 7:05am. Om in alle rust te kunnen vertrekken, hebben we de wekker op deze onmogelijke tijd gezet. Gelukkig is de douche warm, dus de oogjes springen open. De komende dagen verruilen we San Diego voor San Francisco, een lang weekend met zijn tweeën, voordat Sandra naar Nederland vertrekt om carnaval te vieren (en Rob dus drie weken het rijk alleen heeft...).
Het vliegtuig vertrekt met een kwartiertje vertraging en rond 8:40am staan we aan de grond in San Francisco. Met de Bart (zo heet nou eenmaal de metro in deze stad) naar downtown SF. Ons hotel (hotel Abri) ligt op Ellis street vlakbij het metro-station en vlakbij Union square. Een aanrader voor wie ooit nog eens in SF mocht belanden. Nadat we onze spullen op de kamer hebben achtergelaten, vertrekken we naar een vis-'restaurant', voor de lunch. Sandra heeft dit restaurant in een boekje over SF gevonden en het blijkt een voltreffer. Dat moet ook wel, want we moeten in de rij aansluiten om binnen te mogen komen. Na ruim een half uur te hebben gewacht, mogen we aan de bar plaatsnemen en een half uur later staan we al weer buiten. Met een volle maag, dat wel. Omdat de heenweg een nogal lange wandeling bleek te zijn (SF is nogal heuvelachtig en dat merk je snel in de beentjes), vervolgen we onze route met de cable-cart.

De route voert via het Cable-cart Museum naar Lombard street. Het meest bochtige straatje ter wereld. Geen idee waarom je zo'n straat wilt aanleggen, waarschijnlijk in een dronken bui de weg 'recht' aangelegd.

Vanuit Lombard street wil Rob naar Coit tower lopen (de toren rechts op de foto), maar dat blijkt toch wat ver. Vooral ook omdat de weg naar de toren redelijk steil omhoog loopt. We besluiten om daarom eerst naar Fisherman's Warf te lopen. Dat is bergaf en vanuit Fisherman's Warf voert bus 39 je direct naar Coit tower. Dat is wel zo makkelijk. Vanaf Fisherman's Warf heb je een prachtig uitzicht op Alcatraz en kun je ook de Golden Gate Bridge zien liggen, maar het meest bekend is deze pier om de zeeleeuwen. Daarmee is Fisherman's Warf het La Jolla van San Francisco.

Na lekker van de zon te hebben genoten op Fisherman's Warf, nemen we bus 39 naar Coit Tower. Vanaf die toren heb je een prachtig uitzicht over SF. Op weg er naar toe, blijkt dat we de goede keuze hebben gemaakt om niet zelf te gaan lopen: de weg slingert zich steil omhoog naar Coit Tower.

De enige manier om boven in de toren te komen, is met de lift. Vervelend, geen trappen lopen. De lift bedien je uiteraard niet zelf, dat wordt voor je gedaan. In dit geval door een jonge chinese man, die meer oog heeft voor zijn mobieltje dan voor zijn 'gasten'. Wel zegt hij voor het eindpunt nog plichtsgetrouw wat feitjes over Coit Tower op. Uit zijn hoofd en volkomen naturel. Daarna wenst hij ons nog een prettige dag. Ook ingestudeerd... Het uitzicht is gelukkig zeer de moeite waard. Jammer dat de foto's 'door de raam heen' geknipt moeten worden.

Na Coit Tower houden we het sightseeing voor gezien voor die dag. Tijd om te winkelen, het hotel ligt immers bij Union Square: winkel-mekka. De creditcard wordt bij de Desigual geplunderd en om de pijn enigzins te verzachten koopt Rob nog een aantal CD's, waaronder twee van een lokale band uit San Diego. Voor wie het aandurft een linkje: luisterliedje
Voor het avondeten begeven we ons naar John's Grill, beschreven in het boek 'The maltese falcon'. Wij vinden het vooral belangrijk dat het dicht bij ons hotel ligt en goed eten serveert. Na het eten vallen we vroeg in slaap, we waren immers ook al vroeg op die dag.