Privé-tour

Afgelopen zaterdag heeft onze Destination Service Consultant Susan ons mee op sleeptouw genomen door San Diego. Gewoon een aantal leuke plekjes van San Diego bekijken. Een korte privé-tour dus. Voordat de tour begon, hadden we een afspraak met de toen nog eigenaar van de VW beetle. De verkopende partij had alles keurig voorbereid en na het tekenen van alle papieren was de auto van ons. Omdat de distributieriem de nodige kilometers er al op had zitten, hebben we deze uit voorzorg maar laten vervangen. Maandagmiddag is de auto klaar en dan kan Sandra dus rondracen.

's Middags kwam Susan ons ophalen. Ze had een aantal plaatsen in gedachten die ze ons wilde laten zien. Een daarvan was een bekend hotel gelegen op Coronado eiland, genaamd Hotel Del Coronado (of in de volksmond The Del). Via de immense brug (waar vanaf je een prachtig uitzicht op downtown San Diego hebt), kwamen we aan op Coronado en vanuit daar was het nog een paar minuten naar het hotel. Het hotel is erg groot en ruim honderd jaar oud (gebouwd in 1888). De laatste tijd trekt het bussen vol tourisen uit Azië, en ook vandaag bleek geen uitzondering. Wij kregen een korte rondleiding van een van de concierges (dat had Susan zo geregeld). Het hotel is de moeite waard om een keer te bezichtigen.

Na het hotel, zijn we naar de USS Midway gereden. Niet om dit vliegdekschip te bezichtigen, maar om er de omheen gelegen beelden van Bob Hope en de marinier die van zijn vriendin afscheid neemt te bekijken. Menig toerist schijnt deze beelden niet te zien tijdens een bezoek aan San Diego. Wij dus wel (want in het weekend zijn wij hier gewoon toeristen die vakantie vieren). Het beeld van de marinier die van zijn vriendin afscheid neemt, zou bekend voor kunnen komen. Het origineel is een foto uit 1945 die in de Times heeft gestaan (zie hier).

Na deze leuke rondrit door San Diego, hadden we 's avonds nog een feestje bij het zwembad. Als dank aan alle huurders, had Portofino voor Mexicaans eten gezorgd. Vers bereid aan het zwembad. Wel was er gevraagd om in je mooiste Halloween kostuum te komen. Het mooiste kostuum kreeg een huur-cheque van 250 dollar. Wij waren dus verkleed, maar het bleek dat de meeste bewoners als zichzelf waren gekomen. Dan sta je toch raar te kijken in de zon naast een zwembad. Toch waren we niet de enige, en het eten was erg lekker. Enige nadeel aan de verkleed partij was dat het mooiste kostuum via een applaus-wedstrijd gekozen werd. Je kent dat wel (of niet): op een podium staan en maar hopen dat iedereen voor je klapt. Wij hadden uiteraard veel applaus, maar te weinig om te winnen. Van een halfnaakte jonge meid, of een o-zo-schattig leeuwtje van één jaar oud winnen wij Hollanders nooit. Maakt niet uit, hebben we dit ook weer eens meegemaakt (al denk ik niet dat er nog een tweede keer komt).

Tenslotte: vandaag hebben we zelf gekookt. BBQ aan en vlees bakken (dat kan hier nog eind Oktober). De man-size steak (Hooters-term) was uiteraard voor Rob.

Nu gaat we het er maar eens 'inne vatte'. Dat hebben ze bij de corso dit weekend ook gedaan en dan blijft Rob niet achter.