Kermis

Afgelopen woensdag hadden we bezoek. Marjolijn kwam voor een dag langs. Vorig jaar was ze ook al op bezoek geweest en dus was ze al naar de dierentuin geweest. Dit jaar zijn we naar de San Diego fair geweest. De kermis in San Diego duurt een aantal weken en schijnt zeer bekend te zijn. Vooral om het zeer vette eten wat er te kopen valt. Alles maar dan ook alles wordt er gefrituurd.

jum! een suikerspin met spek

Verder schijnt de kermis bijzonder groot te zijn. Volgens de gemiddelde Amerikaan heb je een volle dag nodig om de kermis te zien. Waarschijnlijk komt dit omdat zij bij iedere kraam weer een vette hap scoren, want wij hadden na een kleine twee uurtjes lopen de hele kermis wel gezien. Wel leuk om een keer gezien te hebben. Naast het eten en de attracties, was er een varkens-race (het schijnt dat het verliezende biggetje meteen in de frituur werd gegooid), was er een enorme alligator en paard (al hebben wij de dollar niet betaald om naar een belgische knol te gaan kijken), waren er boerderij-beesten en was de locale middenstand ook zeer goed vertegenwoordigd.

En speciaal voor ons (denken wij) waren er dahlia's. De een nog groter dan de ander. De grootste hadden de eerste prijs gewonnen. Wellicht een ideetje voor de wagen van dit jaar. Gegarandeerd dat de wagen dan na een uurtje prikken dicht zit, maar of die er mooier van wordt...

Na de kermis, zijn we naar Old Town geweest. Altijd leuk en voldoende keus voor lekker Mexicaans eten. Dat is dan ook weer goed gelukt. Vlak voor het eten, verrassend bezoek. Wij uiteraard op zoek naar een goede foto van het stinkdier (je ziet ze immers niet iedere dag). De andere bezoekers waren hier niet zo blij mee. "Don't scare it!!!". Vooral niet met het antwoord op dit verzoek: "Why, what is the worst that could happen?". Uiteraard hebben we het beestje niet laten schrikken.

 

 

Oh ja, uiteraard konden de dames het snacken op de kermis niet laten...

Af en toe zondigen mag ook best.