Soms heb je van die dagen die heel gewoon lijken te beginnen maar wonderlijk eindigen. Vandaag was zo'n dag. Ik werd wakker in de veronderstelling dat ik vandaag samen met Cindy (ook een vrijwilligster) de honden uit zou gaan laten die bij Camp Schultz verblijven (de honden die gered zijn door Labradors & Friends en nog geen foster of forever home hebben). Dus ik kijk op mijn mail, zie ik daar een urgente oproep aan heel de groep van Labs&Friends, wie er per direct mee kan helpen met de bevalling van één van de labradors (Kesha genaamd). En het bleek ook nog eens erg dichtbij ons huis te zijn. Ik heb Cindy gemaild of ze zin had om daar samen heen te gaan. Cindy mailde me terug dat ze al gebeld had, we meer dan welkom waren en dat ze al onderweg daar naartoe was. Ik ben dus in mijn zwarte Beetle naar de zwarte Lab gereden. Ze was begonnen om 5.30uur en was inmiddels (8.30uur) al mama van 4 kleintjes. 3 zwarte en 1 witte. Voor ons allemaal (inclusief Kesha) was dit de eerste keer dat we bij een hondenbevalling aanwezig waren. Dat is dus best bijzonder als je bedenkt dat Andrea en Robert (de fosterfamilie) al ruim 7 jaar bij de rescue betrokken zijn en dus veel hondjes en ook puppy's voorbij hebben zien komen.
Al met al was het een enerverende dag. Ik heb 5 hondjes geboren zien worden en allemaal zagen ze er in het begin uit als kleine, glibberige aliëns (dat kwam dan vooral door het vlies wat nog om ze heen zat...), maar daarna waren het stuk voor stuk plaatjes. Het was spannend (steeds hondjes bij mama weghalen als ze weer onrustig werd en rond ging dralen, nieuwe hondjes geboren zien worden die nog moesten gaan 'huilen' net zoals mensenbaby's geluid moeten gaan maken bij de geboorte) maar vooral ook heel bijzonder om hierbij aanwezig te kunnen en mogen zijn. Dit is genieten van wat de dag brengt!
Wat n mooie foto,s wauw,,,,er moet toch n wereld voor je open zijn gegaan xxx ernie
BeantwoordenVerwijderen